Gisteren was het weer vrijdag, en dat is altijd de dag waarop ik bij TriUnity de lunch verzorg samen met een paar vrienden/begeleiders. Nou mocht ik het recept kiezen; maar omdat mijn knuffel Terrence nieuw was liet ik hem het recept kiezen. En hij houdt heel erg van broodjes falafel dus je kon al raden wat het werd.
Hieronder het recept.
Broodje falafel (voor 10 broodjes) Nodig: 1 ui 10 pitabroodjes 2 bakjes AH falafel (e.v.t. zelf maken) 3 trostomaten Ijsbergsla Knoflooksaus Sriracha-mayo of een ander pittig sausje (naar smaak)
Begin met het snijden van de groenten, de tomaat moet in plakjes en de ui in ringen, als je een krop ijsbergsla hebt, snij dan de sla in reepjes. (Ik zou geen keukenmachine gebruiken voor het snijden) Bak daarna de falafel in een koeken pan tot ie goudbruin is. Het maakt niet uit dat ze een beetje aangebakken zijn, waren die van mij gister ook een beetje! Bak daarna de pitabroodjes in de koekenpan volgens de instructies op de verpakking.
Daarna maak je de broodjes op, doe er eerst wat sla in en daarna tomaat en ui, daarna doe je drie falafelbolletjes erin en dan kieper je de saus (of sauzen) erop.
Trouwens, het leukste van de voorbereiding van koken vind ik de boodschappen, gisteren gingen we ook boodschappen doen voor de broodjes falafel! En toen wouden ik en Terrence per se een fles ijsthee meenemen met het boodschappen doen! Maar dat mocht niet van de begeleiding! Ik heb wel een mooie foto gemaakt van Terrence met zijn lievelingsdrankje!
En natuurlijk kwam mijn beste vriend ook nog langs en daar ging ik natuurlijk mee op de foto, maar niet zonder mijn andere beste (knuffel)vriend Terrence!
Het was gister een dag vol leuke verassingen en ontmoetingen bij TriUnity!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. En ik heb met Terrence samen ook nog een foto gemaakt bij een reclamebord met een Thuisbezorgd.nl reclame erin! En ik hoorde dat Katy Perry nu in de reclames van thuisbezorgd zit dus ik heb er een stukje uit de Songtekst van haar nummer “This is How we do” erin gezet! Persoonlijk een van mijn lievelingsnummers!
Gisteren toen ik thuiskwam was het pakketje met mijn nieuwe knuffel er. Maar het bleken er twee te zijn in plaats van een, dus dat paste niet in mijn systeem en toen mijn ouders wilde helpen werd ik nog bozer omdat ik dacht dat ze boos op me waren :oops! Maar uiteindelijk, na die driftbui, en een glas water (dat doe ik altijd na driftbuien en oraties; eerst effe drinken!) hielpen mijn ouders me toch en mijn moeder heeft zelfs opgezocht hoe de tweede knuffel te retourneren en ik heb een bericht geschreven aan de webshop waar ik m heb besteld, wat ik nu moet doen. Want ik heb er maar een nodig!
Voordat we gingen avondeten was alles dus weer goed en na het eten heb ik lekker mijn bed als trampo gebruikt terwijl ik het liedje I’m Good (Blue) op had staan en even gebeden aan Swan (of God, of Allah, of Jahweh, of whatever godheid) dat het met de levering van die tabletdie tabletie tablet die tablet wel goed zou gaan!
De foto van mijn nieuwe knuffel Terrence en zijn beste vriendin Aukje
De rest van dit blog wijd ik aan hoe je een spruitjeshamburger maakt naar recept van Pierre Wind. Omdat een van mijn begeleiders bij TriUnity vroeg hoe je die maakte, misschien iets voor vrijdag?
De spruitjespickle nodig: 15 spruitjes 1 grote beker appelazijn 1 eetlepel honing 1 staafje vanille 1 kleine rode peper
Zet een klein pannetje op een laag vuur en los daarin de honing op in de azijn. Even proeven daarna, om te testen of het lekker fris smaakt; niet te zoet, niet te zuur. Doe er ook een rood pepertje en een staafje vanille in voor de smaak. Laat het mengsel lekker warm worden, maar het mag niet koken. Snijd de spruitjes in dunne plakjes. Haal het pannetje van het vuur en doe de plakjes spruit er voorzichtig bij, want ze moeten wel heel blijven. Laat de zoetzure smaak een dag in de spruitjes trekken (hahah, trekken!) En daarna is dit klaar. Je kunt ze daarna nog even proeven en e.v.t. bewaren.
Het spruitjespaneermeel 100 gram spruitjes 200 gram pistachenoten 50 gram paneermeel (of Panko, voor een Japanse twist)
Trek wat blaadjes los van de spruitjes en vermaal die met de pistachenoten in een keukenmachine. Heb je die niet? Dan moet je de spruitjes heel fijn snipperen en de noten in een vijzel vermalen. Doe het paneermeel (of de Panko) erbij en laat het een dag drogen.
De hamburgers 500 gram kipfilet (of ongekruid kipgehakt als je geen keukenmachine hebt) 2 of 3 theelepels knoflookpoeder 3 eetlepels appelmoes (e.v.t. zelf te maken) 1 eetlepel honing 1 staafje vanille Citroensap van een halve kleine citroen peper en zout naar smaak circa 15 spruitjes
Kook de spruitjes 2 min. als ze klein zijn en 3 min. als ze groter zijn. Giet ze af en laat langzaam afkoelen met het deksel op de pan, want dan garen de spruitjes nog na. Snijd intussen een vanillestaafje in de lengte open en schuif met de botte kant van het mes de zwarte inhoud eruit. Gooi het staafje weg en bewaar de inhoud. Doe de spruitjes, de kip en alle andere ingrediënten in een keukenmachine en vermeng alles tot gehakt. Als het iets te vochtig is, schep je wat paneermeel erdoorheen. Vorm er mooie burger van, die niet lijken op drollen door dit te doen: leg een bolletje gehaktop een laagje plasticfolie, bedek dat met nog wat folie en druk het gehakt tot een mooie platte schijf. Wrijf hem in met het spruitjespaneermeel en bak de burgers op een niet te hoog vuur gaar en lichtbruin.
De appelmayonaise 2 dl. mayonaise 2 Granny Smith-appels e.v.t. wat citroensap of mosterd
Schil de appels, verwijder de klokhuizen en rasp de appelpartjes. Doe de rasp door de mayo en klop die met een staafmixer of blender tot een lekker sausje waar je geen stukjes appel meer in ziet zitten. Als de appelmayonaise wat te zoet is, doe er dan citroensap of mosterd bij!
De burgers
Snij vier (dit recept is voor vier personen) broodjes doormidden en bestrijk de binnenkant met een laagje appelmayonaise of ketchup. leg er zoveel zoetzure spruitjes op als je lekker vindt en leg daarop de burger. Voeg vervolgens e.v.t. een plakje kaas en vervolgens wat plakjes zoetzure spruit of een schijfje tomaat toe en ten slotte wat appelmayo.
Enjoy your meal!
Trouwens, als je vegetarisch bent vervang je de kip dor vleesvervangers. Je mengt die in een keukenmachine met dezelfde ingrediënten als de normale spruitjeshamburger met vlees. Voeg wel een á twee extra “kernwapens”(eieren) toe om het geheel wat smeuïger te maken. De burger is dan ook steviger na het bakken. Voor de rest doe je precies hetzelfde als bij de vlees-versie!
Ik hoop dat jullie nu geïnspireerd raken om ook dit gerecht te maken, net als ik meermaals met Zeefscheef heb gedaan!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Dit is trouwens de eerste keer dat ik een recept op mijn blog zet! Willen jullie meer recepten? Laat het me weten in de reacties!
P.S.P.S. Ik ga pas op 7 dec naar Zeefscheef toe, en dat is te laat voor Sinterklaas, maar te vroeg voor kerst, daarom is het boek wat ik haar ga geven een Sinterkerstennieuw-cadeautje!
Gisteren ben ik met mijn ouders uit eten geweest (gewoon op het resort hoor!) bij een traditioneel Kaapverdisch restaurant. En dan vraag je je af: Wat is dan traditioneel Kaapverdisch eten Lucas? Nou, de Kaapverdische keuken lijkt heel erg op de mediterrane keuken, Ook wordt er in de Kaapverdische keuken veel gebruik gemaakt van vis en andere zeevruchten. Ik heb veel lekkere dingen gegeten. Maar een ding wat er echt uitsprong was de cachupa; oftewel het nationale gerecht van Kaapverdië!
Het onderste is de Cachupa! Op het eerste gezicht lijkt het op een maaltje uit de Gulag, maar het was erg lekker!
Cachupa is eigenlijk een stoofpotje wat bestaat uit mais, bonen of zoete aardappelen, aangevuld met groenten, ui en kruiden en vlees of vis. Er bestaan twee varianten van dit gerecht; namelijk cachupa pobre die alleen de basis bevat, en cachupa rica met wat meer ingrediënten. Er zaten vooral veel bonen in bij mij, wat ik niet erg vond. Ik vond bonen heerlijk. Ik eet tijdens deze vakantie iedere ochtend een Engels ontbijt waar dus ook witte bonen in tomatensaus bij zitten! Vanmorgen had ik er een met extra veel vlees! Lekker!
Na de cachupa, wat mijn voorgerecht was, had ik een soort kebabspies! Die was ook lekker, er zat alleen wel broccoli bij *kots*, die mocht mijn moeder dus hebben! Maar die kebabspies was sowieso al te veel! Daarna had ik nog twee bolletjes stracciatella ijs, en daarna was het klaar met eten!
Vanavond gaan we trouwens Italiaans eten!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Klik hier, dit is geen Wereldbol of een andere trollsong! Gnignigni!😈
Ik ga vandaag club sandwiches maken bij TriUnity voor de lunch! Best lekker! Maar waar komt dit gerecht eigenlijk vandaan? Dat gaan we bespreken in deze Luc’s Weetjeshoek en eigenlijk kan dit blogje ook best wel in de rubriek ” Recepten en kookpraat” want het gaat over eten.
Maar waar komt de Club Sandwich vandaan en wat is het?
Volgens de Foodwiki van Thuisbezorgd is een Club Sandwich “een tripeldekker sandwich bestaande uit drie lagen geroosterd witbrood met daartussen een beleg van plakjes kalkoen- of kipfilet, bacon, sla, tomaat en mayonaise. De eerste versies deden eind negentiende eeuw de ronde in diverse members’ only clubs, privéclubs voor mannen.” Maar volgens sommigen komt de naam van zogenaamde ” club cars”, dat waren dubbeldekkertreinen in de VS. Hoe dan ook, we kunnen wel stellen dat het gerecht in de Verenigde Staten is ontstaan.
Voor ons Nederlanders, die een boterham met pindakaas en hagelslag (of met kaas, tomaat of mayonaise) al heel wat vinden is de club sandwich vrij exotisch. Maar het kan nog exotischer. Zo krijg je in het Waldorf-Astoria hotel in Amsterdam een hardgekookt ei en mosterdmayo erbij op je broodje (naast alle standaard dingen die op een club sandwich vindt) en bij het Beverly Hills Hotel in LA wordt de bacon boven appelhout gerookt en zorgt aioli voor smeuigheid. Er is niets te gek voor een Club sandwich, zolang het maar hartig is (Ik heb namelijk nog nooit een zoete club sandwich gezien!)
Een culinair journalist uuit Nederland (een zogenaamde Johannes van Dam) beschowde de club sandwich als maatstaaf voor de kwaliteit van een restaurant. En als ik ergens in Nijmegen ga lunchen neem ik ook meestal een club sandwich; het is trouwens wel de eerste keer dat ik m zelf ga maken (of althans ik ga het proberen!)
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Ik ben vanmorgen heel vroeg wakker geworden, dus ik heb vanmorgen al even Sims gespeeld met het nieuwe pakket wat gisterenavond uitgekomen is! (Ik had m gisterenavond al gekocht!) En terwijl mijn ouders nog wakker moesten worden bruiste ik al van de energie!
Ik zat vanmorgen te kletsen met een collega en we hadden het over Cup-a-Soup. Ik zei dat ze gazpacho Cup-a-Soup moesten gaan maken. Toen zei die collega “Jak!” (Waarschijnlijk verstond hij Carpaccio) en toen zei hij dat ze borscht Cup-a-Soup zouden moeten gaan maken! Dus nu ga ik deze twee soepen met elkaar vergelijken!
Gazpacho
Volgens de Foodwiki van Thuisbezorgd.nl is Gazpacho “de bekendste soep uit de Spaanse keuken, gemaakt met verser-dan-verse zomerse ingrediënten: rijpe tomaten vol smaak, rode paprika, knoflook en komkommer. Wat olie en azijn maken het geheel af.” Ook wel anders bij Gazpacho dan bij andere soepen is dat gazpacho koud wordt geserveerd. Wat in eerste instantie misschien niet zo lekker lijkt, mar als je in Spanje bent denk je daar misschien heel anders over, met tempraturen boven de 30 graden Celsius (of 86 graden Fahrenheit voor als je een Amerikaan of Cyril Hearsay bent, of beide)! Gazpacho is waarschijnlijk ontstaan of uit een gerecht wat vroeger door Andalusische boeren werd gegeten en wat bestond uit brood, olie, water, knoflook, zout en groenten. Een andere theorie vertelt weer dat het gerecht is uitgevonden door de Moren en weer een ander verhaal vertelt dat de oorsprong bij de Romeinen ligt. Een precieze oorsprong is er dus niet, net zomin als een recept, in principe kun je elke koude vegetarische soep gazpacho noemen.
Borscht
Borscht (of borsjtsj) is een soep uit de Oekraïense en Russische keuken, en wordt ook vaak in dat soort landen veel gegeten. Borscht wordt meestal gemaakt van rode bieten, ui, bouillon (runder- of- varkensbouillion bij vorkeur) met vlees en smetana (een soort Oost-Europese zure room). Deze ingrediënten worden verder aangevuld met kool, wortels, dille en knoflook. Borscht wordt zowel warm als koud geserveerd. Maar de warme variant komt het meest voor. De koude variant wordt veel door Asjkenazische (Oost-Europese) Joden gegeten en is in de VS bij iedere supermarkt te koop!
Ben je nieuwsgierig geworden en wil je zelf gazpacho of Borscht maken? Hier vind je een recept voor gazpacho en hier een voor Borscht!
Ik hoop dat ik jullie genoeg heb geïnspireerd voor het avondeten!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Ik zag vanmorgen toen ik naar TriUnity reed met mijn moeder ECHTE putjesscheppers aan het werk! Gewoon bij ons in de straat! Ze waren de rioolputten aan het leegzuigen. Dus, onthoud, jongens, doe goed je best op school anders ben jij ook gedoemd tot een carrière als putjesschepper (of zo wordt altijd verteld!)
Ik zat vanmiddag in Boscafé De Zweef (waar mijn moeder haar feestje gaat vieren!) bitterballen te eten! En toen dacht ik : “Hoe zijn die dingen ontstaan en waarom heten ze zo?”
Toen begon mijn vader gelijk een verhaal te vertellen wat mijn neef ons ooit heeft verteld: Dat ze is Brabant een keer kroketten aan het bakken waren, maar dat die kroketten rond waren in plaats van langwerpig en toen zei een dronkelap/de plaatselijke dorpsgek “Kunne gij da nie bitter ballen noemen.”
Ik wou eigenlijk een foto maken van de schaal bitterballen bij De Zweef, maar die waren op voordat ik mijn telefoon kon pakken!
Of het verhaal waar is of niet (Ik geloof van niet.) Het is wel een grappig verhaal, maar dus waarschijnlijk niet waar. Maar waar komen bitterballen dan wel vandaan?
De bitterbal is duidelijk het kleine broertje van de kroket, en kroketten zijn, surprise, surprise, van origine Frans. Kroketten, of wat daar voor doorging, werden al aan het hof van de Franse koning Lodewijk XIV gegeten. In Nederland groeide de kroket z’n populariteit gestaag in de 18e en 19e eeuw.
Kroketten waren de ene keer wat groter, de andere keer wat kleiner. Bewijs daarvoor vinden we in een Gronings kookschriftje uit de 19e eeuw, daarin staat een croquetten-recept (serieus het woord werd tot 1996 serieus zo geschreven) waarin staat dat de kroketten tot balletjes werden gerold. Bitterballen, eigenlijk.
Maar pas op 17 februari 1923 verscheen het woord bitterbal voor het eerst op papier. Daarvoor heetten de balletjes ‘gewoon’ kroketten. In het Algemeen Handelsblad wordt die dag verteld dat dames in grote steden kleine bitterballetjes snoepten bij hun glaasjes wijn of port. En dat terwijl bitterballen vandaag de dag een imago hebben van mannen die ze verorberen bij een pilsje tijdens het kijken naar sport (meestal voetbal). Althans dat hebben ze bij mij! #stereotypes. Maar ik vind bitterballen zelf ook lekker hoor! De naam bitterballen komt trouwens niet van de smaak, maar van dat ze vroeger werden geserveerd bij een glaasje jenever, ofwel: een bittertje.
De bitterballen zijn vandaag de dag ook een vaak geziene gast bij feestjes en partijen. Naast blokjes kaas en plakjes leverworst worden ook schalen met bitterballen (of bittergarnituur, dat is een selectie van snacks zoals frikandellen, vlammetjes, kaassouffles en vaak ook bitterballen.) rondgebracht of op een borrelplank uitgestald. Ook zijn er tegenwoordig bitterballen voor in de oven en airfryer verkrijgbaar, met een gezonder imago.
Buiten Nederland is de bitterbal niet zo bekend. Ja, in Spanje serveren sommige hippe tapasbars het als tapas, maar daarbuiten is het zoeken naar een speld in een hooiberg.
Zo, nu weten we dat ook weer! (Laat het mijn neef maar niet horen! Hij denkt namelijk dat het verhaal wat ik aan het begin heb aangehaald de absolute waarheid is als het op de naam bitterballen aankomt!)
Fijne avond verder,
Lucas
P.S. Mijn moeders 50ste verjaardag is volgende week en ik ben me er al op aan het anticiperen. Op het feestje eigenlijk. Nou had ik ontdekt dat ze bij De Zweef heerlijke zelfgemaakte Sprite/7UP hebben. En toen kreeg ik gelijk flashbacks naar mijn afsluitdagen, toen ik ook een feestje had en ik Sprite ging halen. En toen kwamen er twee beschonken klasgenoten naar me toe die vroegen of ik ook een slokje bier wilde, waarop ik heb geweigerd. Nu bedacht ik me, dat mijn broertje en mijn neef waarschijnlijk ook wel wat biertjes achterover zullen slaan en (vooral mijn neef) er mij ook een aanbieden. Wat ik dan doe? Hetzelfde als de vorige keer natuurlijk.😉😂
Vanavond komen vrienden van mijn ouders eten en ik moet zeggen dat ik er best wel, maar ook best wel geen, zin in heb. Maar daar gaat dit blog niet over!
We moesten dus bedenken, wat we vanavond gaan eten en ik had bedacht om een carpaccio te gaan eten! Maar die wou ik eigenlijk als lunch op een broodje, maar het besluit van mijn vader was unaniem, de carpaccio doen we vanavond als salade, en vanmiddag eten we waarschijnlijk een broodje hotdog!
Maar vanavond eten we dus na die carpaccio een risotto, en waar risotto vandaan komt; dat is een heel interessant verhaal! De oorsprong van risotto ligt namelijk helemaal in Oezbekistan. Huh? Waarom daar? Nou, risotto is ontstaan uit een oud Oezbeeks gerecht genaamd plov (net als alle andere bekende Europese rijstschotels). Oezbeken nemen hun plov namelijk heel serieus. Ze wassen de rijst korreltje voor korreltje en ze gebruiken geen gewone rijst die wij gebruiken, maar devzira; een rode rijstsoort uit Azië, en de garing moet perfect zijn. Dus niet te ongaar, maar ook weer niet te plakkerig, en dit alles wordt bereid in een pan van gietijzer. Ook eten de Oezbeken Plov bij allerlei gelegenheden. Van bruiloften tot begrafenissen en verjaardagen, en zo vaak mogelijk tussendoor.
Maar de bijzonderste plov krijg je bij een trouwerij, die heet “de plov der plovs” en dan niet na het huwelijk, maar ervoor, om 6 AM, oef! Dat is wel een machtig ontbijt! Aan die plov is dan al uren en uren gewerkt onder het toeziend oog van een opperplovkok; die opperplovkok doet verder niks! Niet in de pan roeren of het vlees gaar braden! Alleen toekijken! Hij controleert het hele proces; van het boodschappen doen tot het uitserveren! Alles moet helemaal tip-top zijn! Bij zo’n plovontbijt zitten dan ook vaak wel zo’n 200 personen! En dan is er nog iets……… de “plov der plovs”is niet erg gezond en erg calorierijk! Maar de Oezbeken zitten er niet mee, die zeggen: “Als je doodgaat, kun je maar beter aan plov doodgaan!”
Plov is nog steeds heel erg populair in Oezbekistan en zal niet zomaar verdwijnen, van ontplovving (pun intended!) is dus nog lang geen sprake.
Ben je zelf benieuwd geworden naar plov?: Hier vind je een recept! Helaas zit ergeen kip in het recept want anders was het plov-kip (plofkip, snap je ‘m? 😂)
Ziet er toch best lekker uit, of niet?
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Oorspronkelijk wou ik een blogje schrijven over mijn nieuwe knuffel Akira en zijn vrienden, maar toen ik vanmorgen mijn ouders over risotto hoorde praten moest ik aan het plov-verhaal uit een van m’n boeken denken en bedacht ik: “Dat ga ik met jullie delen!”. Dus dat berichtje over Akira en zijn vrienden houden jullie tegoed! 😃
P.S.P.S Ik heb uiteindelijk een huzarensalade gegeten voor de lunch!
gisteren blogde ik al over mijn nieuwe bed. Wat van de IKEA kwam. En IKEA komt natuurlijk uit Scandinavië. Daarom schrijf ik vandaag een blogje over de Scandinavische keuken
Zweden
De Zweedse keuken is eenvoudig en maakt veel gebruik van vlees, wild en vis. Ook vruchten en dergelijke zijn in deze keuken heel erg vertegenwoordigd. Een Zweeds dagmenu lijkt ook wel op dat van een Nederlander, met uitzondering van haring bij het ontbijt! Net als in Nederland wordt er in Zweden veel zuivel gebruikt in de keuken. Een bekend Zweeds gerecht is bijvoorbeeld Zweedse gehaktballejes, die je kunt vinden bij de IKEA.
Noorwegen
Noorwegen is het land van Europa met de langste kustlijn en daarom speelt vis hier een belangrijke rol. Maar ook vlees van bijvoorbeeld schapen en elanden is niet onbekend. Een bekend (maar raar) gerecht uit Noorwegen is Smalahove. Dat is gerookte en gedroogde schapenkop en dat wordt vooral in het westen van Noorwegen gegeten, waar veel schapenboeren zijn. Een ander bekend Noors gerecht is stokvis.
Bron: Wikipedia
Finland
In Finland is eten uit de eigen natuur erg belangrijk en daarom eten ze er ook veel wild, vis, bessen, bospaddenstoelen en roggebrood. Een Fins ontbijt bestaat uit hetzelfde als in Nederland. Ook al eten de Finnen geen zoet op brood, anders als wij! Voor de lunch eten de Finnen meestal warm en voor het diner eten ze ook warm, alleen wat eenvoudiger dan voor de lunch! Een bekend Fins gerecht is Karjalanpaisti; dat is een stoofpot van varkensvlees, rundvlees en lamsvlees!
Denemarken
Als land van landbouw en visserij kent Denemarken een gevarieerde keuken. Op de menukaart van een Deens restaurant tref je eten aan dat niet veel verschilt van onze Hollandse kost! (Misschien dat mensen die altijd klagen over dat het eten in het buitenland raar en smerig is, en die bijvoorbeeld in Spanje alleen maar frikandellen eten eens een tripje naar Denemarken moeten overwegen! 😂) Een bekend Deens gerecht is Gravad Laks (in de grond begraven zalm), maar dat heb je ook in Zweden en een echt Deens gerecht is smörrebröd, dat zijn sneetjes belegd roggebrood met bijvoorbeeld worst, kaas of vis. Denen zijn gek op eten, als ze iets te vieren hebben, duiken ze de dag daarvoor al meteen de keuken in!
Ijsland
En last but not least; Ijsland. De Ijslandse keuken lijkt voor buitenlanders misschien vreemd en dat ik het ook (soms), maar dat is ontstaan omdat Ijsland best afgelegen ligt en er tijdens crisissen dus dingen die eetbaar bleken, niet werden weggegooid, maar gewoon werden opgegeten. Gelukkig kent Ijsland ook nog veel gewoon eten, zoals hotdogs, die je daar overal kunt krijgen. Het bekendste gerecht in Ijsland is natuurlijk Hakarl, dat is in de grond begraven haai! De haaien zijn als ze gevangen worden niet direct eetbaar omdat ze een stof, ureum genaamd, bevatten die voor ons mensen giftig is (die stof zit ook in onze urine.) Dus nadat ze m een paar maanden hebben begraven en laten drogen wordt ie opgegeten! Bij het omzetten van de gifstoffen komt er een gas vrij dat de lucht van urine heeft! Die haai stinkt dus bij het opgraven ontzettend naar pis 🤢! Toch maakt die pislucht de hakarl zo speciaal! Een ander bekend Ijslands gerecht is skyr!
Zo nu weten jullie ook wat ze in Scandinavië eten!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Ik wil vandaag een Arabisch/Midden-Oosters Sims karakter maken en bij de Nefario’s in laten trekken! Maar moet het een zoon van Nefario zijn of zal ik hem gewoon een huisgenoot maken?🤔 Laat het me weten in de reacties!
Gisterenochtend hadden we geen brood meer in huis en alleen nog maar bevroren brood, dus toen at ik maar een kommetje yoghurt met ontbijtgranen. Ik wist al dat dat een ontbijt is wat ze in de VS vaak eten en toen vroeg ik me af: Wat eten ze in de VS en hoe ziet een dagmenu er daar uit? Nu ga ik jullie vertellen wat ze in de 5 belangrijkste Engelstalige landen eten!
De Verenigde Staten
Over het algemeen lijkt het eten in de VS een beetje op wat wij gewoon hier in Europa, eten, maar dan vetter en calorierijker. Ook is het in de VS heel gewoon om twee keer per dag warm te eten (tijdens lunch en tijdens het diner), wat ik ergens ook wel snap. Want ik zou dat zelf ook doen. Voor het ontbijt eten Amerikanen ontbijtgranen, maar ook eieren, bagels, en natuurlijk de welbekende pancakes. De lunch- en diner gerechten lijken veel op wat wij in Europa eten bij het diner. En ik kan het weten want ik ben een keer in de Verenigde Staten geweest. Specialiteiten uit de VS zijn meatloaf, eggs benedict, natuurlijk Hamburgers, Caesarsalade en mac en cheese!
Hamburgers (Bron:Foodwiki)
Het Verenigd Koninkrijk
De Britse keuken heeft geen goede naam, dus naar dat land kun je beter niet gaan als je iets culinairs wilt (wat overigens volgens mij voor alle landen uit deze lijst geldt!) Ook al heeft het Verenigd Koninkrijk natuurlijk een aantal topkoks voortgebracht die weten wat ze doen waarvan Jamie Oliver de bekendste is. Een aantal bekende gerechten uit het Verenigd Konikrijk zijn de sandwich, natuurlijk het Engelse ontbijt, Haggis en Fish and chips (wat tegenwoordig ook in veel Nederlandse badplaatsen wordt geserveerd!)
Engels ontbijt!
Australië
De Australische keuken is van origine gebaseerd op de Engelse keuken…… en dan een heel slechte uitvoering hiervan! Maar immigranten van na de oorlog brachten andere ingrediënten en invloeden mee waardoor de huidige Australische keuken best divers is! Voor het ontbijt eten de Australiërs brood met Vegemite (een in Australië populaire gistpasta met een bittere nasmaak!). En voor het diner eten ze gerechten uit allerlei verschillende keukens die met elkanders ingrediënten gemixt zijn waardoor de Australiërs bekend staan dat ze het mixen van verschillende keukens helemaal onder de knie hebben. Een bekend Australisch gerecht is Rocky road. Verder weet ik geen specialiteiten uit Australië. (Een vriendin van me is ooit in Australië geweest als ik haar weer tegenkom dan ga ik vragen wat ze daar eten! En haar mijn knuffel Luke Lewis laten zien……. want het is diezelfde vriendin als waarmee ik de familie van Luke heb bedacht! )
Rocky Road (bron: Bakken.nl)
Nieuw Zeeland
De Nieuw-Zeelandse keuken vindt zoals veel van de keukens in deze lijst zijn oorsprong in de Britse keuken! Maar de tijd dat je alleen die gerechten kon eten is al lang voorbij! De laatste 25 jaar is het eten in Nieuw-Zeeland diverser geworden. Koks zijn wakker geschud en maken nu gebruik van de verse ingrediënten die in dat land groeien. Lamsvlees en vis zijn er volop verkrijgbaar en je vindt er ook volop verse zuivelproducten! Een aantal specialiteiten zijn fish and chips, New Zealand pie, barbecue en natuurlijk lamsvlees!
Fish and chips (bron:lekkertafelen.nl)
Canada
Dan zijn we nu aangekomen bij het laatste land op deze lijst: Canada (Waarom die als laatste, dat leek me gewoon leuk!) De Canadese keuken staat vooral bekend om haar machtige en zware gerechten, maar ook zoete gerechten worden door Canadezen heel erg gewaardeerd! In oost-Canada kun je heel verse vis en zeevruchten eten in gezellige kustplaatsjes. Maar de Canadezen zijn ook gek op maple syrup, wat van de esdorn gemaakt wordt! En ik heb dat een keer gegeten en ik moet zeggen dat ik dat best kan begrijpen. Het is erg lekker bij pancakes, maar ook over een oer-Hollandse pannenkoek!😜 Typische Canadese gerechten zijn Poutine en Maple Syrup! Verder lijkt het heel erg op de andere keukens uit dit lijstje!
Dit is nou poutine! Ziet er lekker uit, toch?
Met al die verschillende gerechten in al die verschillende landen zou ik wel eens naar al de 5 landen die ik besproken heb op vakantie willen! (Maar ik ben al een keer in de VS geweest!) Naar welk van deze vijf landen wil je graag op vakantie ? Of staat er een vakantie naar een van deze landen gepland na Corona (zo ja, dan lucky you!) Laat het weten in de reacties!
Fijne dag verder,
Lucas
P.S. Ik zat vanmorgen samen met mijn moeder kerstmuziek te luisteren in de auto op weg naar werk! Was erg gezellig! (Misschien vinden jullie het raar dat we in november, voordat de Sint in ons land is, al kerstmuziek luisteren, maar Sky Radio begint er al mee in oktober mee! Dus zo raar is dat misschien niet!)
De pot schafte bij ons vanavond stoofvlees met gegrilde groenten en rode kool. Best lekker vond ik zelf en het zag er weer uit als een kunstwerk want mijn vader had gekookt!
Ziet er best lekker uit, toch?
Zelf vind ik Hollandse wintergerechten best lekker. Ik ben al sinds mijn kindertijd groot fan van boerenkoolstamppot met rookworst (net als een klasgenootje van mij, datzelfde klasgenootje wat me kennis heeft laten maken met de Sims 3 en mij dus een hobby ingestuurd heeft waar ik nog steeds mee bezig ben!).
Ook vind ik (anders dan de meesten) spruitjes wel te eten en ik heb zo onder andere een keer een recept gevonden in een kinderboek voor een hamburger met spruitjes! Ik vraag me nog steeds af waarom veel kinderen spruitjes niet lekker vinden!
Hmm, best lekker (bron 24kitchen)
Maar nog steeds vind ik carpaccio het lekkerste gerecht vban allemaal (geen Hollandse winterkost, maar het is wel lekker!)
In Japan hebben ze trouwens hele bijzondere winterkost, namelijk fugu, wat gemaakt wordt van de giftige kogelvis!
Fugu (Bron: Thuisbezorgd.nl)
Maar zelf vond ik het wel een beetje te vroeg voor stoofvlees, naar mijn mening eet je dat pas in november, december, januari of februari. Maar mijn vader noemde het een “voorproefje” om te kijken of hij het nog in zich heeft om stoofvlees te maken! Ik vond het wat te vroeg voor stoofvlees want het is pas oktober!
Maar lekker was het wel, in ieder geval!
Fijne avond verder,
Lucas
P.S. Morgen komt mijn nichtje met mij koken en dan gaan we ” kip in de hoed” maken, dat wordt smullen geblazen!
Zo zou het er dan uit moeten komen te zien! (Bron:Allerhande!)
Luc's hoekje online 